Oh Baby | Spugen & Reflux

Oh Baby | Spugen & Reflux

In deze aflevering praten we over spugen en reflux

In theorie:

Spugen is over het algemeen volstrekt onschuldig bij een kleine baby. De ontwikkeling is nog zo onrijp dat spugen vaker wel dan niet voorkomt. Toch kan het je ontzettend onzeker maken. Zeker in de onrustige eerste levensweken. Want is dit nou gewone reflux of reflux-ziekte? En wist je dat er ook zoiets bestaat als verborgen reflux? Wanneer accepteer je het spugen en wanneer is er iets aan de hand?

In de praktijk:

Luister hoe de zoetzure walm jullie permanent omringt, de wasmachine overuren draait, je vaker wordt ondergekotst dan je lief is, de spuugdoeken niet aan te slepen zijn, je in de valkuil van reflux kunt trappen en uren rechtop houden niet de oplossing blijkt.

Mini Mini Masterclass | Spugen & Reflux

Kleine baby’s spugen na de voeding vaak een mondje terug. Je hebt daarvoor van die kleine slabbertjes, en hopelijk een wasmachine want 8 keer daags een romper verschonen is geen uitzondering  en dan hebben we jouw kleding nog niet meegerekend. Zoetzure walm, gele plekken en een plakkend nekje zijn meer regel dan uitzondering. Mondjes teruggeven kan geen kwaad en is door het vele wassen vooral onhandig. 

Je hebt ook baby’s die veel meer teruggeven dan een mondje. Bogen spuug kunnen naar buiten komen, waarbij je soms een hele voeding lijkt kwijt te raken. Soms komt het zelfs door de neus naar buiten omdat het zo’n grote golf is. Dit soort hoeveelheden zijn indrukwekkend en als het bij herhaling voorkomt dan word je daar waarschijnlijk onzeker van. Is er wat aan de hand? Is mijn baby ziek? Speelt er wat? En moet ik de voeding dan nu opnieuw geven? Een eenduidig antwoord is er nooit, helaas. Het is belangrijk om elke keer weer goed te kijken; wat zie ik, en wat zegt mijn intuïtie. 

Veel spugen kan volstrekt normaal zijn. Als je baby vaak spuugt, maar er verder geen last van heeft, goed groeit en een goede ontwikkeling doormaakt, dan is het vooral onhandig. Slabbetjes en spuugdoekjes zijn dan je nieuwe best friend, in de hoop dat je de golven een beetje weet op te vangen.

Google alert

Ga je googlen op veel spugen dan stuit je direct op reflux. Dat komt omdat reflux letterlijk het terugvloeien van maaginhoud in de slokdarm betekent. Het meest waarschijnlijke mechanisme daarachter is het nog niet goed sluiten van de maagklep. Dit is eigenlijk geen klep maar een kringspier, die bij persen of in een liggende houding de voeding niet in de maag tegenhoudt waardoor die via de slokdarm weer terug in de mond loopt of er uitgespuugd wordt. omdat dat de voeding in de eerste 6 maanden voor het grootste deel uit vloeibare voeding bestaat kun je  je voorstellen dat spugen ook niet iets is wat zich beperkt tot de eerste 3 weken. Uiteindelijk groeit een baby over het spugen heen, omdat die een steeds meer rechtop bestaan gaat leiden, het voedsel verandert, en de ontwikkeling van het spijsverteringssysteem en de coördinatie van alle betrokken spieren steeds optimaler wordt. 

Ontstoken slokdarm

Je hebt dus (tussenhaakjes) gewone reflux, maar je hebt ook reflux-ziekte. Als je baby dat heeft dan kun je er vaak niet omheen. De baby heeft last van de zure maaginhoud en heeft schade aan de slokdarm. Elke keer als daar door spugen  maaginhoud langs gaat dan geeft dat pijn, waardoor het spugen met hard huilen gepaard gaat. Niet alleen tijdens het spugen, maar ook tijdens het voeden zal de baby pijnlijk zijn, want langs de geïrriteerde slokdarm vloeit ook de melk niet pijnloos. 

Wat moeilijk is dat de pijn door reflux vaak toeneemt met de tijd, maar de fysiologische ontwikkeling van baby’s zorgt ook dat het huilen toeneemt met de tijd. Dus wat is nou wat? Een baby die met 6 weken oud 2,5 uur huilt per dag is volstrekt normaal, maar het huilen doet bij jou als ouder al pijn. En hoe weet je dan zeker dat dit het huilen is wat er bij hoort? Ook hier zijn natuurlijk geen afvinklijsten voor, je intuïtie is een belangrijke graadmeter.

Het huilen blijft

Wat klassiek is voor baby’s met reflux-ziekte is dat het huilen al tijdens het voeden begint en daarna doorzet. (waar krampjes bijvoorbeeld vaak pas na de voeding optreden) Je baby is vaak de hele dag onrustig, want ook een liggende houding kan terugvloed geven en daarmee de pijnlijke slokdarm triggeren. Omdat de voeding pijnlijk is zal een baby ook minder goed groeien. Zolang de reflux niet behandeld wordt zal de pijn toenemen en het huilen niet uitdoven. Dus waar gemiddeld baby’s na 6 weken langzaam weer een afname laten zien in het huilen gaat dat voor baby;s met reflux niet op. Bij 6 maanden zie je een forse afname van klachten bij baby’s die niet behandeld worden omdat ze dan meer rechtop de dag doorkomen en er meer vaste voeding wordt gegeven, maar dan is de diagnose wel lang gemist. 

Nog moeilijker te herkennen is de zogenaamde verborgen reflux. Deze baby’s hebben ook last van een geïrriteerde slokdarm, maar de voeding komt niet zichtbaar terug. Er is geen spuug. Dit zijn baby’s die net zo goed last kunnen hebben van veel pijn. De voeding loopt vaak tot achter in de keel terug, maar dan slikken ze de voeding weer door. Zie je naast een toenemend huilgedrag na 6 weken, je baby ook veel slikken, verslikken en de hik hebben, ook in z’n slaap, dan kunnen dat aanwijzingen zijn voor verborgen reflux. 

Kleine beetjes helpen

Er zijn allerlei adviezen voor het tegengaan van teruglopen van voeding zoals je kind langer rechtop houden na de voeding en vaker kleinere hoeveelheden voeding geven. 

Je kan aan de gang gaan met het indikken van voeding door bijvoorbeeld Johannes Broodpitmeel, maar dit kan soms weer obstipatie en meer krampjes geven. Daarbij is het makkelijk om in een fles te doen, maar super onhandig als je uit de borst voedt. 

Als dit niet helpt of je maakt je zorgen, consulteer dan altijd een huisarts of specialist. Mogelijk is er een andere oorzaak zoals een allergie of moet er behandeld worden met medicatie. 

Trek sowieso aan de bel als je baby niet goed groeit, in toenemende mate spuugt of zelfs braakt (de voeding komt dan met kracht naar buiten), bij koorts, als er bloed bij de spuug of in de ontlasting zit of wanneer de spuug gallig is. 

 

Kortom: zorgen maken bij spugen hoeft echt niet direct, ook een flinke boog kan normaal zijn, maar neem je intuïtie serieus en vraag je arts om hulp als je het niet zeker weet of niet vertrouwd.