Meconium Houdend Vruchtwater

Meconium Houdend Vruchtwater

In deze aflevering praten we met Laura, Rutger en Sander over de geboorte van hun dochter Lola.

Luister hoe Laura al dagen op de bus zit te wachten, Rutger & Sander het al lang gezien hebben maar toch naar huis gaan, Rutger eindelijk zijn privilege als arts kan inzetten, Laura de schoolslag in bad doet, er een baarkruk langs komt drijven, Sander wel last heeft van zijn rug hoor, Laura haar heeft op plekken waar ze dat niet eerder zo had en Sander & Rutger hysterisch moeten huilen terwijl Laura alles onder controle houdt. 

Hierna duiken we met ouders het verhaal dieper in en reflecteren we op hoe ieder zijn plek weet te vinden om zich onderdeel te voelen van de geboorte, hoe je verbinding weet te vinden als je geen geliefden bent maar wel samen een kind krijgt, hoe een medische achtergrond  je verwachtingen kleuren, het belang van continuïteit van zorg, hoe bij een medische interventie oog moet zijn voor de ervaring van diegene die het betreft en hoe belangrijk het is om tijd te nemen om ieders wens en behoefte ten aanzien van de geboorte en het ouderschap uit te kauwen met elkaar.

Mini Mini Masterclass | Meconium Houdend Vruchtwater

Was de bevalling al niet plastisch genoeg, we gaan het hebben over poep in het vruchtwater. Meconium is de eerste ontlasting van de baby. Het bestaat uit water, huidcellen, haartjes, slijm, gal en zouten. In de eerste dagen na de geboorte poept de baby deze zwarte kleverige massa uit, waarna geleidelijk de kleur en samenstelling verandert tot de bekende dun-gele babypoep.

Het komt voor dat de baby de eerste meconium al loost vóór de geboorte. Deze kleverige massa wordt dan in het vruchtwater uitgepoept. Dit meconiumhoudende vruchtwater is zichtbaar als een groene, gele of bruine verkleuring van het normaal wit-grijzige of heldere vruchtwater. Ook de consistentie van het meconium houdende vrachtwater kan verschillen, van dun waterig tot dik als erwtensoep. 

Why oh Why

De reden dat baby’s al meconium lozen voor de geboorte is niet helemaal duidelijk. Een zeer waarschijnlijke oorzaak is rijpheid van het maagdarmstelsel. Naarmate de zwangerschap vordert wordt er meer meconiumhoudend vruchtwater gezien, van zo’n 5 % bij 37 weken, tot 20% bij 40 a 41 weken en 27% bij 42 weken zwangerschap. De baby is klaar voor het landleven.

Een andere oorzaak kan zijn dat de baby stress ervaart. Dat kan komen door de druk op het hoofd tijdens het persen, maar ook door een infectie of zuurstoftekort door problemen met de placenta of navelstreng. 

Overgedragen naar de tweede lijn

Wanneer bekend wordt dat de baby in het vruchtwater heeft gepoept zal de geboorte begeleid worden in het ziekenhuis, je bent dan medisch geworden. Daar zal de conditie van de baby gemonitord worden, onder andere met een hartfilmpje, het CTG. Als de weeën nog niet op gang zijn is het gebruikelijk de bevalling in te leiden. Ook na de geboorte zal de baby enige tijd geobserveerd worden in het ziekenhuis.

Reden om de conditie intensiever te controleren is dat er meer complicaties kunnen optreden. De vraag is of dit komt doordat er meconium in het vruchtwater zit, of dat het meconium houdende vruchtwater een teken is van onderliggende problemen bij de baby.

M.A.S

Over welke complicaties hebben we het dan? Het vaakst treden ademhalingsproblemen op. In de baarmoeder slikt de baby continu vruchtwater in en verwerkt dit via het maagdarmstelsel. Wanneer de baby in de baarmoeder adembewegingen maakt, of na de geboorte de eerste ademteugen neemt, kan het meconiumhoudende vruchtwater wat in de mond en keelholte zit in de longen terecht komen. Hierbij kan schade optreden aan de longblaasjes, waardoor er na de geboorte ademhalingsproblemen ontstaan. Deze kunnen direct zichtbaar zijn of na enkele uren ontstaan. Meconium in de longen kan voor obstructie zorgen wat het ademhalen bemoeilijkt, maar er kan door de schade ook het beeld van een longontsteking ontstaan waardoor het zuurstoftransport en de ademhaling bemoeilijkt worden. De baby kan een kreunende, steunende ademhaling laten zien, met intrekkingen bij de inademing & neusvleugelen,  en een toegenomen zuurstofbehoefte hebben. Wanneer dit het geval is spreken we van Meconium Aspiratie Syndroom. In milde vorm kan de baby enige tijd wat extra zuurstof nodig hebben. Bij de meer ernstige vorm van Meconium Aspiratie Syndroom kan de baby veel extra zuurstofbehoefte hebben en ondersteuning nodig hebben bij de ademhaling, bijvoorbeeld door intubatie en beademing. Van de 10.000 baby’s die geboren worden met MHV ontwikkelt 2 tot 3% een Meconium Aspiratie Syndroom. Het overgrote deel van deze baby’s herstelt hier restloos van. 

Better Safe than Sorry

Als je deze opsomming hoort dan kan de schrik je wel even om het hart slaan als je in dit scenario terecht komt. Deze reden van doorverwijzing is een better safe than sorry reden. 

Als er na overdracht naar de gynaecoloog blijkt dat er geen stress is bij de baby, dan zijn er zelfs omstandigheden dat de verloskundige de baring met jullie afmaakt, onder supervisie van de gynaecoloog. Of het kan zijn dat de vliezen pas breken in het laatste deel van de geboorte, waardoor er geen tijd meer is om naar het ziekenhuis te gaan, dan zal de geboorte thuis afgemaakt worden en als alles goed gaat met de baby, dan hoef je ook niet meer te verplaatsen.